1997

NIETS IS HEILIG
Een programma over een "oneerbiedige priester die vraagtekens zet bij het bestaan van God, lustgevoelens heeft en de zielen van mensen beroert", zo wordt de nieuwe televisieserie Nothing Sacred door zender ABC aangeprezen. Het verbaast dan ook niet het programma de toorn van The Catholic League for Religious and Civil Rights heeft opgewekt. Deze conservatieve katholieke belangenclub heeft zich tenslotte tot doel gesteld de katholieke kerk in Amerika te beschermen "tegen lasterlijke aanvallen van de media". En Nothing Sacred schijnt precies zo'n aanval te zijn. Hoofdpersoon van de serie is een jonge priester in een grote stads-parochie. De priester wordt vertolkt door (de aantrekkelijke) Kevin Anderson en lijkt met zijn modieuze kleding en losse aanpak meer op een hippe sociaal werker dan een katholieke priester. Dagelijks kampt de heethoofdige geestelijke met uiteenlopende ethische, morele en theologische dilemma 's. Zo wordt hem door een ongewenst zwangere parochiaan de vraag voorgelegd of ze abortus moest laten plegen. Zijn ambivalente antwoord spreekt boekdelen: "Ik heb je verteld wat de officiële kerkleer is, maar wat jij doet hangt af van je geweten. En dat is ook wat de kerk leert." Vanzelfsprekend zijn niet alle katholieken het eens met de Catholic League. Ellwood Keiser, de producent van het programma, is zelf priester en zegt: "De League spreekt beslist niet voor alle 60 miljoen Amerikaanse katholieken en zeker niet voor mij. Ik denk niet dat dit programma perfect is, maar het nodigt mensen tenminste uit de worstelwedstrijd met God aan te gaan." Hoe het ook zij, adverteerders laten - na een door de Catholic League afgekondigde boycot - het programma massaal in de steek. Al meer dan zes bedrijven hebben hun reclamespotjes voor het programma teruggetrokken. Het Amerikaanse publiek daarentegen reageert eerder onverschillig dan verontwaardigd: Nothing Sacred trekt zeldzaam lage kijkcijfers. En dat is jammer want Nothing Sacred is aardige poging om te laten zien wat het katholieke geloof betekent in de jaren negentig. Een pastoor die niet als halve heilige maar als een jongere van vlees en bloed wordt afgeschilderd, is in ieder geval een boeiende premisse. En dat vinden gelukkig meer mensen. The Viewers for Quality Television hebben inmiddels een 'tegenboycot' afgekondigd en hun leden opgeroepen bedrijven aan te sporen zich vooral niet terug te trekken uit het gewraakte programma. Initiatiefnemer van de tegenboycot Dorothy Swanson: "Zelfs mensen die niet eens naar Nothing Sacred kijken, proberen het programma om zeep te helpen. Nothing Sacred geeft uitdrukking aan een unieke vorm van geloof. Zoiets hebben kijkers nooit eerder gezien. Een zender die zulke risico's neemt zou moeten worden toegejuicht, niet geboycot."

GIULIANI VERSUS MESSINGER
Zo vriendelijk en saai als de zendtijd voor politieke partijen in Nederland is, zo hatelijk en fascinerend is de politieke reclame in Amerika. De huidige campagne voor de burgemeestersverkiezingen in New York biedt een aardige blik op hoe er hier met politieke reclamefilmpjes wordt omgesprongen. De zittende Republikeinse burgemeester Rudy Giuliani valt zijn Democratische uitdaagster Ruth Messinger momenteel aan met een reclamespotje dat opent met de aan Messinger toegeschreven uitspraak "De seks industrie geeft karakter aan New York City". Waarop het filmpje verder uitlegt hoe belangrijk volgens de Democrate de pornowinkels voor de toeristenindustrie. Het spotje wordt afgesloten met een paar meningen van hoogst verontwaardigde 'gewone' vrouwen. Het filmpje was nog niet uitgezonden of Messinger eiste witheet dat het betreffende werkje onmiddellijk moest worden gerectificeerd. Het is voor ons Nederlanders natuurlijk moeilijk te begrijpen dat zo'n uitspraak tot inzet van een politieke campagne gemaakt kan worden, maar (zelfs) in New York worden puriteinse acties als het sluiten van pornowinkels op Times square tegenwoordig hard toegejuicht. Al kan de burgemeester de gewraakte uitspraak niet hard maken, hij blijft het spotje gewoon uitzenden. Waarop Messinger nu haar reclameboodschap opent met "Is dit nu niet precies wat je van Rudy Giuliani verwacht: "valse uitspraken, absurde beschuldigingen, gooien met vuilnis". Messinger moet de hand overigens ook in eigen boezem steken want in een van haar eerdere reclame spotjes geeft ze de burgemeester de schuld van de overvolle schoolklassen in New York. In haar reclameboodschap komt een scene voor waar kinderen leskrijgen in de toiletruimte van een oude school. Dat shot bleek in scene gezet, zo bleek na onderzoek van de burgemeester.

ELLEN DREIGT OP TE STAPPEN
Televisiepersoonlijkheid Ellen DeGeneres dreigt op te stappen nadat de zender ABC afgelopen week haar sitcom Ellen van een "slechts geschikt voor 14 jaar en ouder" predikaat heeft voorzien. Ellen baarde eerder dit jaar nogal wat opzien toen de actrice verklaarde lesbisch te zijn en ook haar personage in de serie een veelbesproken 'coming out' meemaakte. In de aflevering van afgelopen week geeft Ellen een vriendin een zoen. Reden genoeg voor ABC het programma van de zware keuring te voorzien. "Dit is ronduit discriminatie", aldus DeGeneres. "Deze keuring vertelt kinderen dat er iets mis met homoseksualiteit. Het is hetzelfde als ABC een programma met zwarte acteurs had en waarschuwden dat dit programma niet geschikt voor mensen die niet van zwarte mensen houden".

MARV ALBERT WENST ORALE SEKS
Marv Albert is een van Amerika's bekendste, geliefdste en meest gerespecteerde sportpresentatoren. Of beter gezegd was, want Marv werd onlangs op staande voet ontslagen door werkgever NBC. Aanleiding was een rechtszaak die gedurende een paar dagen de natie weer even - à la O.J. Simpson - in de ban hield. Albert werd ervan beschuldigd zich in een hotelkamer aan een vriendin seksueel te hebben opgedrongen. Tijdens de rechtszaak deed de vrouw uit de doeken hoe Marv haar ettelijke malen in de rug beet en orale seks wenste. Toen ze zich daartegen teweer stelde had ze opeens Marv's toupet in haar handen. Op het moment dat de aanklagers meer getuigen begonnen op te roepen die verhalen wisten te vertellen over Marv's voorkeur voor vrouwenondergoed, werd de presentator nogal zenuwachtig en pleitte schuldig. Waarop hij onmiddellijk door NBC de laan werd uitgestuurd. Exit Marv Albert? Niet helemaal. Er is niets waar Amerikanen zo dol op zijn als iemand die gezondigd heeft en openbaar berouw toont, waarna de beroemdheid weer in de armen wordt gesloten. Marv is nu nog geen twee weken van het scherm verdwenen of zelfs serieuze opinieweekbladen als Time en Newsweek wijden lange commentaren aan een eventuele comeback van de verslaggever. De meningen verschillen over de duur van de 'afkoelingsperiode', maar dat Albert zijn carrière weer kan voortzetten daarover bestaat geen twijfel.

Jeroen van Bergeijk