HAPPINES IS A WARM GUN
De zogeheten anthology tv-serie was in de jaren vijftig en zestig
in Amerika enorm populair. In series als 'The Twilight Zone' en
'Alfred Hitchcock Presents' kwamen geen vaste hoofdrolspelers of
terugkerende plotlijnen voor: elke week werd een nieuw verhaal
vertelt dat weinig tot geen overeenkomsten vertoonde met
voorgaande gebeurtenissen. De anthology televisieserie werd met
de jaren steeds minder populair, tot het genre in de jaren
negentig bijna geheel was uitgestorven. Maar nu is er 'Gun', een
(voorlopig) zesdelige serie, geproduceerd door niemand minder dan
Robert Altman. De befaamde regisseur van moderne klassiekers als
M*A*S*H, Nashville, The Player en Short
Cuts begon ooit zijn carrière als regisseur van de
televisieseries 'Bonanza' en 'Maverick'. Bovendien was hij
verantwoordelijk voor menig aflevering van 'Alfred Hitchcock
Presents'. Niet zo verwonderlijk dus, dat Altman de productie van
'Gun' op zich heeft genomen. De rode draad van 'Gun' wordt
gevormd door - de titel zegt het al - een vuurwapen, in dit geval
een revolver met een parelmoeren handvat. Van week tot week
verwisselt het wapen van eigenaar, waaronder een zwerver, een
Japanse zakenman en een Koerdische huurmoordenaar. 'Gun' biedt a-
typische televisiekost: een prachtige score van de popgroep U2
die de Beatles-song 'Happiness is a Warm Gun' in een nieuw jasje
heeft gegoten en uitstekende acteerprestaties van filmacteurs als
Rosanna Arquette, Martin Sheen, Jennifer Tilly, Randy Quaid en
Carrie Fisher, die zelden op televisie zijn te zien. Bovendien
lijken de originele verhalen niet al te zwaar gebukt te gaan
onder de kijkcijferdwang: er zijn zowaar een paar afleveringen
zonder happy end.
MYSTERIEUS DUO
In 1982 werd een televisiefilm gemaakt met de titel 'The
Mysterious Two'. De film handelde over een duo dat luisterde naar
de namen 'he' en 'she. De 'he' (vertolkt door John Forsythe, die
later bekendheid verwierf als Blake in de serie Dynasty) geloofde
dat hij en zijn volgelingen zouden worden meegenomen door een
ruimteschip. Klinkt bekend nietwaar? 'The Mysterious Two' was
inderdaad gebaseerd op de leiders van de Heavens Gate sekte. En
nu, vijftien jaar later, is een part II vanzelfsprekend
onvermijdelijk. Precies een week nadat de 39 sekteleden in
Californië zelfmoord hadden gepleegd, kondigde ABC aan
overeenstemming te hebben bereikt met het voormalige sektelid
Richard Ford, de man die de lijken ontdekte en de afscheidsvideo
per post ontving. ABC denkt binnen afzienbare tijd Fords verhaal
tot een televisiefilm te hebben omgewerkt. De eerste 300 pagina's
tellende paperback over de massa zelfmoord lag overigens vorige
week al in de boekwinkels.
URBAN TALKSHOW KOMT TERUG
Na een paar jaar afwezigheid lijkt de 'zwarte' late night
talkshow bezig aan een comeback. Arsenio Hall was begin jaren
negentig de eerste en enige zwarte talkshow host van Amerika.
Toen Hall het veld moest ruimen, verdween ook het genre van
'urban talkshow' (de politiek correcte term voor zwarte late
night talk show, en zo genoemd omdat zulke zwarte
praatprogramma's vooral in stedelijke gebieden populair zijn).
Alleen NBC experimenteerde de laatste jaren met een urban
talkshow, die overigens op het onmogelijk tijdstip van halfdrie
's nachts werd uitgezonden. Nu zijn er plannen om de komende
maanden maar liefst vier zwarte late night talkshows op televisie
te brengen: Keenen Ivory Wayans, vooral bekend van de komedie In
Living Color, krijgt een eigen praatprogramma, evenals de komiek
Chris Spencer en de voormalige basketbal sterren Magic Johnson en
John Salley. Hoe vergankelijk televisieroem is blijkt overigens
maar weer eens uit het lot van Arsenio Hall. De komiek probeerde
na het verdwijnen van zijn praatprogramma tevergeefs een
filmcarrière op te bouwen. Afgelopen maand werd Hall met
veel bombarie opnieuw gelanceerd: hij kreeg zowaar een eigen
sitcom, Arsenio getiteld. Nog voor het einde van het seizoen, na
slechts zes afleveringen, werd het programma wegens slechte
kijkcijfers al weer geschrapt.
TV KIJKER NIET GEINTERESSEERD IN COMING OUT
Ook Amerikanen worden weleens moe van mediahypes. Na maandenlange
geruchten - waarvan op deze plek al eerder melding werd gemaakt -
is het dan eindelijk zo ver: het personage Ellen (vertolkt door
de actrice Ellen DeGeneres) uit de gelijknamige komedie onthult
op 30 april dat ze homoseksueel is. Als je op de Amerikaanse
media mag afgaan is dat een gebeurtenis van wereldbelang.
DeGeneres staat op de cover van Time, is te gast bij Oprah
Winfrey en onderwerp van de nationale nieuwsprogramma's Prime
Time Live en 20/20. En natuurlijk wijden alle kranten en
opiniebladen artikelen aan de gebeurtenis. Maar wat blijkt?
Ondanks gastrollen van Oprah Winfrey, actrices Laura Dern en Demi
Moore, zangeressen Melissa Etheridge en k.d. lang, Oscarwinnaar
Billy Bob Thornton en Calvin Klein model Jenny Shimizu, zegt maar
liefst 63 procent van de Amerikaanse tv-kijkers niet van plan te
zijn de speciale Ellen aflevering te gaan bekijken. Het
Amerikaanse publiek blijkt tamelijk onverschillig te staan
tegenover Ellens coming out. De vraag is natuurlijk of die
desinteresse veroorzaakt wordt door de mediahype. Een ding is
zeker: met alle voorpubliciteit - waarbij zelfs de exacte inhoud
van het script inmiddels bekend is gemaakt - bevat de speciale
aflevering geen enkele verrassing meer. Er zijn overigens genoeg
mensen die niet onverschillig staan tegenover de eerste
Amerikaanse televisieserie met een homoseksuele hoofdpersoon.
Dominee Jerry Falwell, die recentelijk bekendheid verwierf als
Larry Flynts opponent in de film The People vs Larry Flynt, heeft
adverteerders opgeroepen de komedie te boycotten. "Ellen
corrumpeert de denkbeelden en waarden van onze kinderen", aldus
de zelfbenoemde woordvoerder van de Amerikaanse moral
majority. Falwell, die DeGeneres als Degenerate
(geperverteerd) aanduidt, lijkt enig succes te hebben behaald. De
drie grootste adverteerders van Ellen, General Motors, Johnson &
Johnson en Chrysler, hebben geen reclameblokken tijdens de
feestelijke uitzending gekocht. De bedrijven benadrukken echter
dat deze beslissing al maanden geleden is genomen en dat ze niet
zijn beïnvloed door Falwell's oproep. Alleen Chrysler maakt
melding van de inhoud van het programma en zegt dat "een goede
manier van zaken doen impliceert dat je verre houdt van sterk
gepolariseerde en emotioneel gevoelige onderwerpen."
Jeroen van Bergeijk
